از تخلفاتی که در مقالات صورت میگیرد تا تجمیع پژوهشکدهها/پختهخواری پژوهشی ممنوع

به گزارش ایسنا، معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم در بازدید از ایسنا، توجه به انتشار مقالات علمی در مجامع بینالمللی را یکی از سیاستهای مورد تاکید در برنامه هفتم برشمرد و گفت: در حوزه پژوهش قطعا بر روی مقالات علمی در بستر ملی و بینالمللی باید توجه ویژه داشته باشیم و به آن توجه کنیم. من بر خلاف برخی که مقاله را غیر موثر میدانند، این دید را ندارم؛ چرا که مقالات علمی انعکاسدهنده فعالیتهای پژوهشی و فناوری ما به مراجعی هستند که این مراجع داوران علمی بوده و ما تا زمانی که نتایج فعالیتهای علمی خود را منعکس نکنیم و مورد داوری قرار ندهیم، هر ادعایی در حوزههای علمی و فناوری در حد ادعا باقی میماند و فقط برای خودمان ارزش دارد و نه در سطح ملی و بینالمللی.
دکتر غلامحسین رحیمی با تاکید بر لزوم انتشار مقالات علمی در سطح بینالمللی، خاطر نشان کرد: درهفته گذشته که نشستی با رؤسای پژوهشگاههای علوم انسانی و اساتید حوزه علمیه داشتم، اعلام کردم که حتی پژوهشگاههای علوم اسلامی نیز مقالات ناب در بهترین ژورنالهای بینالمللی منتشر کنند.
وی با بیان اینکه محققان حوزه علوم انسانی به منابعی دسترسی دارند که اگر آن منابع را با روشهای مناسب استخراج و با روش علمی آنچه را که استخراج کردهاند، تحلیل و تنظیم کنند، قطعا حرفهای جدیدی در سطح بین المللی خواهیم داشت، تاکید کرد: ما نمیتوانیم ادعا کنیم که حرف جدیدی در سطح جهانی داریم، ولی هیچ تحقیقاتی را در معرض قضاوت علمای متخصص بین المللی قرار ندهیم.
رحیمی با تاکید بر اینکه ما در حوزه علوم انسانی-اسلامی نیز باید در مجامع بین المللی خوب بدرخشیم، یادآور شد: از سوی دیگر نباید تصور شود که چون کتاب منتشر میکنیم، نیازی به انتشار مقاله نیست.
مشکلاتی که پذیرش انبوه دانشجو ایجاد میکند
وی در خصوص برنامههای این معاونت در زمینه سلامت پژوهشها و رسیدگی به تخلفات پایاننامهها و مقالات پژوهشی در مجلات داخلی و خارجی گفت: مسئله تخلفات علمی از آفتهای مهم نظام علمی است. در دانشگاههای فعال در حوزه پژوهش، بسیار بسیار کم موضوع تخلفات را داریم و در مراکزی که به صورت انبوه پذیرش در مقطع تحصیلات تکمیلی دارند، این نوع تخلفات بیشتر مشاهده میشود. به همین دلیل ما باید نحوه پذیرش تکمیلی را حتما محدود کنیم.
معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم، بدون عنوان کردن نام مراکزی که در بیشتر تخلفات پژوهشی نقش دارند، گفت: پذیرش گسترده دانشجو زمینه برای تخلفات پژوهشی را فراهم میکند. به عنوان مثال در رشتهای ۲۰ دانشجوی دکترا به دو استاد، اختصاص میدهیم و اساتید فرصتی برای بررسی پژوهشها ندارند و اگر دانشجویی مرتکب تخلف شود اساتید متوجه نمیشوند.
وی افزود: به عنوان مثال ما ظرفیت پذیرش ۱۵ تا ۱۶ هزار دانشجویی دکتری را داریم، نباید ۲۵ هزار نفر پذیرش کنیم. پذیرش دانشجو بیش از حد استانداردها، تبعات دارد.